Jan Kochanowski - największy polski pisarz epoki renesansu, urodził się w 1530 roku w Sycynie koło Radomia. Pochodził z rodziny szlacheckiej, miał liczne rodzeństwo. Rodzice zaplanowali dla niego karierę dworską. W wieku 14 lat rozpoczął studia w Akademii Krakowskiej. Później gościł na dworze Albrechta Hohenzollerna w Królewcu, stolicy Prus, kontynuując naukę. Następnie wyjechał do Padwy we Włoszech, gdzie poznał dokładnie literaturę grecką, rzymską i włoską, Wtedy już zaczął pisać pierwsze utwory oraz przekładać literaturę klasyczną na język polski. We Włoszech zetknął się z prądem umysłowym zwanym ?humanizmem? Poznał również wielu późniejszych ważnych mężów stanu. Wiele podróżował, poznał Włochy, Francję, Niemcy, co wzbogaciło jego wiedzę o świecie i rozszerzyło horyzonty myślowe .Po powrocie do kraju przebywał na dworach magnackich i biskupich. Był również jednym z sekretarzy króla Zygmunta Augusta. Znużony życiem dworzanina, przeniósł się na stałe do odziedziczonego po ojcu dworu w Czarnolesie. Ożenił się z Dorotą Podolską, z którą przeżył dziesięć najszczęśliwszych lat. Doczekał się sześciu córek, dwie z nich zmarły jednak w młodym wieku. Szczególnie ukochanej Urszulce poświęcił cykl Trenów, a Hannie - żałobną fraszkę. Zmarł nagle w 1584 roku w Lublinie, na atak serca. Został pochowany w Zwoleniu. Jana Kochanowskiego nazywa się ?ojcem poezji polskiej?, ponieważ wprowadził do literatury ojczystej wiele gatunków poetyckich, dotąd nieznanych w twórczości Polaków. Napisał między innymi: poematy epickie: Zuzanna, Szachy, Zgoda, Satyr albo Dziki mąż oraz Fraszki, Pieśni,Treny, psalmy: Psałterz Dawidów, dramat: Odprawa posłów greckich.
Justyna Winiarz klasa IIIa